Czuwaj i nigdy nie polegaj zbytnio na sobie samej i za bardzo sobie nie ufaj; staraj się zawsze postępować na drodze do doskonałości, wzrastaj nieustannie w miłości, która jest więzią doskonałości chrześcijańskiej. Z dziecięcą ufnością spoczywaj w ramionach Ojca, rozszerzaj swe serce na przyjmowanie charyzmatów Ducha Świętego, który czeka na Twoje przyzwolenie, żeby je nimi ubogacić.
Tak, czyńmy dobro, gdyż teraz jest pora siania. Jeśli chcemy dużo zebrać, musimy nie tylko dużo zasiać, ale trzeba też rzucać ziarno na dobrą rolę. Już dużo ziarna na nią rzuciliśmy, to jednak ciągle zbyt mało, jeśli chcemy się cieszyć w czasie zbiorów. Siejmy, moja droga, siejmy inne jeszcze ziarna i niech nas nic tu nie zasmuca. Dołóżmy starań, żeby to ziarno padało na dobre pole, a gdy nadejdzie ciepła pora, otworzy to ziarno i wyrośnie z niego roślina, wtedy nadal czuwajmy i bardzo uważajmy, żeby kąkol nie zdusił dobrych roślinek.
za: 365 dni z Ojcem Pio, Poznań 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz